(670 lat)
Główną rolę w pozyskaniu korony rzeszy dla Karola odegrał jego prastryj Baldwin Luksemburski. Najpierw jednak musiał złożyć ważne, aczkolwiek formalne śluby papieżowi i wydać gwarancje oraz przywileje swojemu prastryjowi. Następnie papież zwrócił się do Elektorów Rzeszy i wezwał ich do elekcji nowego króla rzymskiego.
Elekcja miała miejsce we wtorek 11 czerwca 1346 r. w pobliżu miasteczka Rhens na brzegu Renu. Po zaatakowaniu Francji przez angielskiego króla Edwarda III Jan i Karol złączeni z francuskim dworem swojego sprzymierzeńca wysłuchali. W sobotę 26.08.1346 r. doszło do decydującej bitwy pod Crécy, gdzie francuskie wojsko ucierpiało klęskę. Śmierć na polu walki znalazł także Jan Luksemburski a Karol stał się podwójnym królem. Początki jego władzy nie były proste. Miał, co prawda wsparcie głównych Elektorów Rzeszy, ale bogate niemieckie miasta zachowały wierność cesarzowi. Mimo wszystko 26.11.1346 r. w Bonn Karol został koronowany na rzymsko-niemieckiego króla przez Arcybiskupa Kolonii Walrama, ponieważ tradycyjna koronacja w Akwizgran nie była możliwa z powodu lojalności miasta wobec cesarza. Karol następnie mianował swojego prastryja Baldwina wikarym rzeszy i powierzył mu zarządzanie Luksemburgią. Powrotna podróż z koronacji do Czech była dla króla ryzykowna, ponieważ podróżował przez wrogie tereny w przebraniu za giermka.
-mf-
foto © Wikimedia Commons
Nesouhlas se zpracováním Vašich osobních údajů byl zaznamenán.
Váš záznam bude z databáze Vydavatelstvím KAM po Česku s.r.o. vymazán neprodleně, nejpozději však v zákonné lhůtě.
