Klasztor na Strahovie to najstarszy klasztor premonstratensów w Czechach i jeden z najważniejszych czeskich zabytków architektonicznych. Jego najbardziej znaną częścią jest słynna Strahovska Biblioteka.
Królewską kanonię premonstratensów na Strahovie założyli w 1143 roku biskup ołomuniecki Jindřich Zdík i król Władysław II. Dzisiejszą barokową postać klasztor otrzymał w II połowie XVII i w XVIII w.
Zgromadzone w XVII w. książki znalazły schronienie w nowo wybudowanej sali, nazywanej dziś Salą Teologiczną. Główna sklepiona sala Strahovskiej Biblioteki zwana Filozoficzną ma wymiary 10x32 m i sięga powyżej dwóch pięter budynku. Mniej więcej w połowie jej wysokości znajduje się krużganek. Sala powstała w latach 1783–1785 poprzez przebudowę pierwotnego spichrza. Nową fasadę zaprojektował I. A. Palliardi, a w pomieszczeniu znalazły się rzeźby Ignáca Platzera.
W 1950 roku klasztor został zamknięty, zaś zakonników deportowano do obozów zbiorczych. W latach 1992−1993 obiekt odnowiono i wyremontowano. Kosztownej, trwającej 1,5 roku rekonstrukcji, poddano głównie Salę Filozoficzną.
Strahovska Biblioteka to jedna z najcenniejszych czeskich bibliotek. Przechowuje ponad 200 000 woluminów, w tym ponad 3000 rękopisów i 1500 pierwodruków. Książki są ułożone w dwóch salach i przyległych magazynach.
Nesouhlas se zpracováním Vašich osobních údajů byl zaznamenán.
Váš záznam bude z databáze Vydavatelstvím KAM po Česku s.r.o. vymazán neprodleně, nejpozději však v zákonné lhůtě.
